به گزارش همشهری آنلاین پایگاه خبری انجمن روان پزشکی آمریکا در این خصوص متذکر شده است که اخلال استرس یا (Symbolbild Depressionen Images) میتواند بر افرادی که شخصا واقعه آسیبزا (از جمله جنگ نظامی، تصادف، فاجعه طبیعی یا خشونت) را تجربه میکنند و کسانی که شاهد این رویداد هستند تأثیر بگذارد.
در این گزارش که یورونیوز آن را منتشر کرده در ادامه آمده است: احساس ترس و اضطراب، افسردگی، ناامیدی، مشکلات خواب و پرخاشگری، از علائم شایع PTSD هستند. برای اکثر افراد این علائم کوتاهمدت است و در افراد دیگر ممکن است با یادآوری مکرر رویداد آسیبزا، هفتهها، ماهها و سالها ادامه یابد.
اختصاصی همشهری آنلاین: مجله استرس. مشتمل بر 56 مطلب آموزنده در باره استرس. از جمله:
بهبود علائم این اختلال یک شبه اتفاق نمیافتد. اما اقدامات بسیاری وجود دارد که میتوانید برای مقابله با علائم باقیمانده و کاهش اضطراب و ترس خود بکار ببرید.
- غلبه بر احساس ناتوانی برای کاهش علائم PTSD مهم است. به خود یادآوری کنید که هنوز هم از نقاط قوت و مهارتهای مقابلهای برخوردار هستید. انجام فعالیتهای داوطلبانه را برای جلوگیری از انزوا و تنهایی فراموش نکنید.
- هنگامی که از PTSD رنج میبرید، ورزش میتواند با آزاد کردن اندروفین در مغز، روحیه شما را بهبود بخشد. ورزش ریتمیک مانند پیادهروی، دویدن، شنا را فراموش نکنید. به جای تمرکز بر افکار خود، روی احساسات بدن خود تمرکز کنید.
- برای استراحت وقت بگذارید. تکنیکهای آرامبخش مانند مدیتیشن، تنفس عمیق، ماساژ یا یوگا میتوانند علائم PTSD را کاهش دهند.
- از مصرف الکل و داروها خودداری کنید. مصرف الکل، بسیاری از علائم PTSD را تشدید میکند.
- یک رژیم غذایی سالم را رعایت کنید. روز خود را با صبحانه کامل شروع کنید. امگا ۳ نقش مهمی در بهبود سلامت عاطفی بازی میکند. بنابراین غذاهایی مانند ماهیهای چرب، تخم کتان و گردو را در رژیم غذایی خود بگنجانید. مصرف غذاهای فرآوری شده و قندها را محدود کنید چون میتواند نوسانات خلقی را تشدید کند.
- خواب کافی داشته باشید. کمبود خواب میتواند باعث عصبانیت و تحریکپذیری شود. هر شب بین ۷ تا ۹ ساعت خواب داشته باشید.
- هرچه زودتر به فکر درمان PTSD باشید چون علائم آن در طول زمان وخیمتر میشود و حتی باعث بروز مشکلات جسمی از جمله بیماریهای قلبی خواهد شد. برای دریافت درمانهای شناختیرفتاری، خانوادهدرمانی و یا حتی مصرف برخی داروهای روانپزشکی، به رواندرمانگر مراجعه کنید.
نظر شما